- Mar? - zaczynam niepewnie.
- Mamo, przestań. - warczy. - Bo sobie pójdę. - ponownie grozi w ten sam sposób.
Siedzę cicho.
***
Po bardzo długim namawianiu Mar zgadza się na krótki spacer nad Błękitne Jezioro.
- Patrz, jak ładnie tutaj jest. - próbuję ją zagadnąć. Znając życie bezskutecznie.
- Widzę. - mruczy pod nosem, patrzy w ziemię.
Wzdycham i nagle ktoś przykuwa moją uwagę. To jakiś pies ze Sfory.
- O, zobacz. Jakiś pies. Podoba ci się?
- Mamo! - Jej wrzask trochę przypomina jęk. Odwraca się i oddycha z ulgą, że pies tego nie usłyszał. - Mam się upokorzyć od razu po tym, jak stałam się dorosła?!
- Nie. - jedynie na to mnie stać. Na jedno marne "nie".
***
Gdy wracamy, jesteśmy w miarę w zgodzie. Do czasu.
- Zastanawiałaś się już nad stanowiskiem? - pytam.
- Nie. - burczy. - I nie chcę.
- Kochanie, każdy w SPS ma swoje obowiązki. - mówię łagodnie.
- Ja nie chcę! - wydziera się. - Wybiorę sobie jakieś, gdy będę chciała!
Znów wzdycham. Ciężko rozmawiać z Marlene, gdy jest wściekła. A teraz zdecydowanie jest, nie ma sensu w to wątpić. Widać gołym okiem.
Wchodzimy do naszej jaskini. Zastaję tam jedynie Blaise'a.
- Gdzie Marshall i Pure? - odzywam się.
- W... - zaczyna Mar, ale jej przerywam.
- Nie o to chodziło, Marlene. - uśmiecham się łagodnia. Ta idzie w kąt jaskini i kładzie się.
- Gdzie Marshall i Pure? - ponownie zadaję to samo pytanie.
- Pure na polowaniu, Marshall chyba z nią. - odpowiada Blai.
- Jeszcze nie wrócili? - niepokoję się.
Sio!, karcę samą się. Oni są dorośli. Dadzą sobie radę.
Ale do mnie to nie dociera. Jeszcze niedawno byli tacy mali...
- A mówili, kiedy wrócą?
Blaise?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
No, chyba nie trzeba przypominać, że zabronione jest obrażanie siebie nawzajem, obowiązuje tu zakaz kłótni. Proszę nie reklamować swoich blogów, jeśli nie zostanie uzgodnione to z głównym administratorem.