Od Silentium C.D Seth'a

 - Nie lecisz? - mruczę ironicznie. Pies siedział dłuższą chwilę nad swoim ''dopracowanej do perfekcji'' rzeczą. Zobaczyłam wnękę w klifie. - Ej, mechanik! - Seth patrzy na mnie. - Chcesz zmoknąć?
 Seth wstał. Wziął ''pod pachę'' swój aeroplan i wszedł do małej jaskini.
 - Gdyby nie deszcz! - warknął pod nosem.
 - To byś już dawno nie żył. - dokańczam za niego. Podchodzę do wlotu jaskini. - Leje jak z cebra. - na potwierdzenie moich słów, w pobliskie drzewo uderza piorun. Pewnie tak samo by skończył mówię w myślach.
 - A ty to tylko narzekać umiesz. - mówi próbując naprawić arcydzieło.
 - Od kiedy jesteśmy na ty? - pytam nie odrywając wzroku od płonącego drzewa.
 - Od teraz! To ty się przyplątałaś i ciągle mnie krytykujesz! - krzyczy odwracając się do mnie.
 - Masz rację, przyplątałam się. - mruczę rzucając mu wrogie spojrzenie. - Czy mogę opuścić jaskinię? Ach no tak... pożar jest. Lepiej idź powiadom swoich przyjaciół od siódmej boleści, że ich las zaraz będzie płonąć. - kończę i wychodzę z jaskini. Odchodzę w przeciwną stronę płonącego drzewa. Tu będzie najwięcej zwierzyny...

<< Seth? Wybacz, że dopiero teraz... Ale no wiesz, byłam śpiąca XD >>