Od Demona C.D Pure

Szedłem sobie spokojnie przez las,kiedy nagle wpadła na mnie jakaś młodsza ode mnie suczka.
Mimo tego,że była dużo mniejsza rozpędzona wpadła na mnie i przewróciła mnie.
Chciała biedz dalej,ale złapałem ją za łapę.
-Gdzie Ci tak spieszno?! Przeprosić to nie łaska?! Warlnąłem.
Suczka stanęła i odetchnęła.
-Ja... sama nie wiem gdzie biegnę.
-Właśnie,więc stań.
-Jak masz na imię?
-Nie potrzebne Ci to do szczęścia.
-Proszę...
-Demon. Przychnąłem. -A ty to kto?
-Jestem Pure...
-Pure... Beta III pokolenia?
-Tak.
-To zmienia postać rzeczy. Ale nie zmienia faktu że nie patrzysz gdzie biegasz.

(Pure?)