-Wstawaj-powtórzył wilk.
-Jasne- podniosłam się z ziemi. – Może jednak pójdziesz do Wróbelki?
Spojrzałam na ranę nad łopatką. Była wielkości mojej łapy. Na odsłoniętej części mięsa powoli osadzała się zakrzepnięta krew.
-Chodzi ci o to?- Demon wskazał łbem na ranę – Nie takie rzeczy przeżyłem…
-Dobrze, więc gdzie idziemy? – spytałam próbując się uśmiechnąć.
Wilk się zatrzymał i odwrócił w moją stronę. Spojrzał na mnie wzrokiem mówiącym „My? Gdzie MY idziemy?”
<Demon?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
No, chyba nie trzeba przypominać, że zabronione jest obrażanie siebie nawzajem, obowiązuje tu zakaz kłótni. Proszę nie reklamować swoich blogów, jeśli nie zostanie uzgodnione to z głównym administratorem.