Od Demona C.D Pure

-Nie robi mi to różnicy. Warknąłem. -Jesteś szczeniak i tyle.
-Nie jestem!
-Jesteś.
-A ty jesteś uparty i arogancki!
-Wiem.
-Yyy... nie robi to na tobie wrażenia?
-Przyzwyczaiłem się do wyzwisk i tego że wszyscy mnie unikają.
-Uch...
Położyłem łapę na jej głowie.
-Co ty taka ponura? Zaśmiałem się.
-Nic...
Nagle przybiegł jakiś pies.
-Demon! Demoon!
-Co?! Warknąłem.
-Wilki! Wilki!
-Lecę. Spojrzałem na Pure. -Nie waż się za mną iść.
-Bla bla bla. Warknęła ale została.
Pobiegłem za psem i stawiłem się na linii frontu jako wojownik.
Nagle zobaczyłem coś czego się obawiałem,Pure podbieła do mnie z głupiutkim uśmieszkiem jakby nigdy nic.

(Pure?)